En dan krijg je het idee om een recept te gaan ontwikkelen. Helemaal enthousiast naar de winkel om alles te halen waaronder semolina om zelf pastadeeg te maken. Het idee is om ravioli met geroosterde paprikasaus en peterselie salie olie te maken. De ravioli zou gevuld worden met aardappel en courgette. De aardappel gestampt en gemengd met de aangestoovde courgette en look. Ook dat smaakte. Het begin was er..goed pasta deeg en een smaakvolle vulling.
De rode paprika was ondertussen geroosterd en even aangezet met olijfolie, geblust met het vocht wat uit de paprika komt na het roosteren, beetje room en op smaak brengen. Ook top!
Ik was helemaal in mijn nopjes, was alles goed aan het bijhouden van de hoeveelheden, alles opschrijven en zo verder.
En dan het moment zelf..de ravioli was gaar alles mooi gedresseerd op het bord, de peterselie olie erover besprenkeld en voldaan zet ik het bord op tafel!
Resultaat: Laat ik stellen dat er nog veel werk aan de winkel is om dit gerecht te laten worden zoals ik het me voorstel. Alle smaken bij elkaar was niet wat ik verwacht had.
Maar ook dit is koken. Mensen raken erdoor gedemotiveerd maar zie het als een leerproces. Ook al heb ik zoveel ervaring, oefening baart nog steeds kunst.
En de volgende keer wordt het anders gemaakt en zo gaat het steeds beter worden tot het gewenste resultaat bereikt is.
Dit is recept ontwikkeling. Dat is niet zomaar iets maken en dat was het dan. Er gaat een heel proces aan vooraf. Dit is schrijven en maken, bijschaven en maken, herschrijven en maken.
Dit is mijn job 😀 Op naar de volgende ravioli!!
Reactie plaatsen
Reacties